Wie is Vicky Deprez?

Vicky Deprez leerde haar man Bart kennen toen ze 15 jaar oud was. Bart was boerenzoon en al snel was Vicky niet meer weg te houden van de boerderij. Elke vakantie en elk weekend ging zij helpen tussen de varkens en de koeien. De passie voor het boerderijleven zat er bij dus bij haar al snel in.
In 2016 stampten Vicky en Bart samen het biologisch leghennenbedrijf Bio-ei-Korbol in Gingelom uit de grond. Beiden hadden geen voorkennis van kippen, maar toch voelden ze dat dat de juiste keuze was. Ze kozen voor een biologische werkwijze, want die sluit het dichtst aan bij het verhaal dat ze willen vertellen met hun product.

Wat trok jou aan in het leven als boerin?
Ik kom tot rust als ik zorg voor dieren. Dat geeft mij een enorm goed gevoel. Dat is moeilijk te omschrijven, want dat zit gewoon in mij. Wij hebben dit bedrijf helemaal zelf opgebouwd, we verzorgen onze dieren goed, zij geven ons een mooi product en dat product krijgt dan veel positieve reacties van de consument. Dat geeft een grote voldoening. Wij staan elke dag graag op om te werken, omdat we heel fier zijn op wat we doen en wat we hebben opgebouwd.
Omdat het niet meteen duidelijk was of het ons ging lukken om zelf een landbouwbedrijf op te starten, heb ik eerst nog gestudeerd voor kleuterleidster. Die job heb ik ook graag gedaan. Bij de start van ons bedrijf probeerde ik de twee jobs nog te combineren, maar al snel was duidelijk dat dat beide jobs niet ten goede kwam. Ik koos er dan voor om voltijds mee in het bedrijf te stappen, en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad.
Hoe was het om te starten zonder voorkennis van biologische kippen?
Dat was redelijk spannend, maar we zijn op het juiste moment met de juiste mensen in contact gekomen en zo ging de bal redelijk vlot aan het rollen. De regelgeving voor biologische veehouderij is redelijk pittig, maar we voelden ons bij die werkwijze het best, en we hadden de grond om die uitdaging mogelijk te maken.
We wilden met ons bedrijf uit de massa springen en een mooi verhaal vertellen. Het bedrijf moest ook klaar zijn voor de toekomst, want onze zoon Jasper van 19 jaar zal ook in het bedrijf  stappen. Momenteel studeert hij productiebeheer in land- en tuinbouw aan de Thomas More Hogeschool in Geel. De opvolging is met hem dus verzekerd. Hopelijk blijft de landbouw in Vlaanderen ook in de toekomst een mooie stiel.
 

Ben je soms bang voor de toekomst van de landbouw?
Soms wel. Ik kan de dagen dat ik hier niet met een grote glimlach heb gestaan op één hand tellen, maar soms maakt de regelgeving het toch heel moeilijk voor ons. Wij voelen veel appreciatie voor ons werk vanuit de consument, maar vanuit de regering steeds minder.
Op zo’n momenten vraag je je wel eens af of de landbouw in Vlaanderen een toekomst heeft. Wij hopen dat onze zoon zijn droom om dit bedrijf verder te zetten kan nastreven, en dat hij ook in een mooi landbouwverhaal kan stappen.
Ook de oorlog in Oekraïne zorgde voor heel wat stress, doordat de prijzen van het voeder omhoog gingen, maar de prijzen van onze eieren hetzelfde bleven. Daardoor is de bouw van onze nieuwe stal ook uitgesteld. Gelukkig zijn die prijzen terug meer in balans aan het komen.
Heb je nog dromen voor je bedrijf?
Ik heb veel dromen, want stilstaan is achteruit gaan. De grootste droom is dat onze zoon een mooie toekomst heeft in de landbouw. Verder hopen we het project van onze tweede stal te kunnen realiseren, en ook onze hoeveverkoop  te kunnen uitbreiden. Er zijn nog veel andere wilde ideeën, maar we doen alles stap voor stap.