Wie is Harry Broekx?

Harry Broekx is een gepensioneerde melkveehouder uit Peer. Zijn zoon Jelle nam het bedrijf over, maar Harry woont nog op het Broekxhof en is dus nooit ver weg. Het werk kan hij ook moeilijk loslaten. Als hij niet tussen de koeien staat, is Harry met herstellingen of administratie bezig of klasgroepen aan het rondleiden. 

Harry was 22 jaar lang schepen van Landbouw in Peer. Hij voelde van in het begin dat de burger steeds minder in contact kwam met de landbouw. Daarom startte hij, samen met enkele andere landbouwers, mooie initiatieven op om die band terug te versterken. Zo leggen de boeren van Peer elk jaar een maisdoolhof aan, werd er een ontmoetingscentrum speciaal voor landbouweducatie ingericht, en kwam er een lijst met kijkboerderijen.
Hoe ontstond jouw passie voor landbouw?
“Het stond in de sterren geschreven dat ik boer zou worden. Als kind deed ik niets liever dan mijn vader helpen. Ik heb nooit een ander beroep willen doen. Voor zover wij weten boert de familie Broekx al zeker acht generaties lang op dit bedrijf. Volgens geruchten zou het om nog meer generaties gaan. Telkens ging het bedrijf verder van vader op zoon. Ook mijn zoon Jelle heeft nooit iets anders willen doen. De liefde voor landbouw zit duidelijk in de genen.”
Hoe belangrijk vind je het om de burger te verbinden met de landbouw?
"Eigenlijk is verbinding met de burger mijn levensdoel geweest. Ik ben politiek actief geworden in onze gemeente omdat ik de plicht voelde om de landbouwsector te versterken en dichter bij de burger te brengen. Ik was schepen van Landbouw, en samen met collega Benny voorzitter van de landbouwraad. Collega Dominique was ondervoorzitter van de bedrijfsgilde, en met ons drieën hebben wij veel initiatieven kunnen realiseren. Ik mag mezelf gelukkig prijzen dat mijn vrouw Fini een groot deel van het boerderijwerk overnam. Ik probeerde tijdens het melken thuis te zijn, maar overdag was ik heel vaak weg. Zonder haar had ik dat allemaal niet kunnen doen.
Nu ben ik op pensioen, maar ik leid nog wekelijks groepen, vooral scholen, rond op ons bedrijf. Ook mijn vrouw, schoondochter en schoonzus zetten zich daarvoor in. We organiseren ook boerderijkampen, taalkampen en we zijn een zorgboerderij. De zomer was dus heel druk voor ons.”

Is het bedrijf door de jaren heen hard veranderd?
“Toen wij het bedrijf overnamen in 1980 waren er nog vleesvarkens, zeugen en melkkoeien. Toen Jelle het bedrijf overnam in 2020 is hij enkel verdergegaan met het melkvee. In een gedeelte van de oude varkensstallen hebben we nu een ontvangstruimte gemaakt voor de rondleidingen en de zorggasten, en hokjes voor al het kleinvee dat hier rondloopt. Naast koeien en kalfjes vind je hier ook paarden, pony’s, konijnen, kippen en geiten. Dat vinden de kinderen die hier op bezoek komen natuurlijk ook heel leuk.”
Zou je het werk op de boerderij kunnen loslaten?
“Van zodra je boer bent, ben je dat voor altijd. Ik ben nog elke dag actief op het bedrijf, want dat is ons levenswerk. Ik denk niet dat ik dat ooit kan loslaten. Fini zegt altijd dat de familie Broekx geen maat kent, want wij zijn altijd aan het werk. Ik denk dat ze gelijk heeft. Natuurlijk werk ik minder hard dan vroeger. Jelle heeft het werk tussen de koeien overgenomen, en Jochem, onze andere zoon, doet het veldwerk en onderhoudt de machines. Ook onze andere twee zonen, Martijn en Seppe, komen regelmatig op het bedrijf. Zij organiseren de boerderijkampen. Ik doe nu vooral de administratie en de rondleidingen. ’s Morgens maak ik de koeien klaar voor het melken en poets ik de boxen. Verder doe ik hier en daar wat klusjes. Ik hoop dat allemaal nog lang te kunnen doen.”