In dialoog geraak je verder

Begin vorige week deden we een oproep: ‘Landbouwers hebben prioritair toegang nodig tot water’. Onze oproep werd gehoord. Ondertussen zijn heel wat sectoren en bedrijven blijven meedenken en helpen ze mee door hun gezuiverd restwater ter beschikking te stellen van landbouwers in de buurt. Meerdere bedrijven, van de voedingssector tot recreatie, hebben ook met ons contact opgenomen om de mogelijkheden te bekijken om water ter beschikking te stellen van land- en tuinbouwers die het nodig hebben. Terwijl bijna iedereen het strategisch belang van een sterke lokale voedselproductie inziet en ons vooruit wil helpen, grijpen sommigen deze droogte aan om de landbouw in vraag te stellen.

Nochtans worden er in de landbouwsector dag in dag uit stappen gezet om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden. Al zijn er ook moeilijkheden en uitdagingen waarmee ze geconfronteerd worden zoals rond de vergunningverlening van waterbassins. Maar ook het gebruik van restwater van bedrijven of van andere toepassingen kent immers enkele uitdagingen. Enerzijds op het vlak van vergunningverlening en administratieve rompslomp, maar er zijn ook ruimere maatschappelijke uitdagingen. We zien dat restwater nog te veel wordt beschouwd als een afvalstof en niet als een grondstof. Dit terwijl circulariteit en zo veel mogelijk (her)gebruik van grondstoffen een belangrijk streven is. Het kader hierrond moet, door de politiek maar ook door de maatschappij, herdacht worden.

Vorige week startte ik met een ronde langs verschillende Europarlementsleden en de Europese administraties. We bespreken diverse Europese dossiers die op tafel liggen en die een grote impact op landbouw hebben. Zo hebben we het onder meer over het EU-Mercosur-handelsakkoord, de ontbossingsverordening en de intenties voor administratieve vereenvoudiging. Op papier lijkt misschien iets niet zo ingrijpend te zijn totdat je er een concreet praktijkvoorbeeld bijhaalt. Daarom vinden we het belangrijk om de Europarlementsleden te verbinden met het terrein.

Ook het nieuwe vereenvoudigingspakket zal door het Europees Parlement en de Europese Raad moeten goedgekeurd worden. De zogenaamde Omnibus bevat een reeks vereenvoudigingen die voor meer flexibiliteit zorgen, zoals voor het behoud van blijvend grasland en het mogelijk maken om verplichte maatregelen beter te vergoeden. Ondanks wat sommigen laten uitschijnen, worden de milieudoelstellingen niet losgelaten. Wij hebben de Vlaamse overheid alvast gevraagd de relevante voorstellen maximaal toe te passen. Onze oproep blijft echter overeind: voorzie in stimulerende, vrijwillige maatregelen waarbij goede praktijken financieel beloond worden in plaats van ‘one size fits all’-verplichtingen.  

Bovendien vragen wij ook dat in een volgende Omnibus de rechtsonzekerheid van onze bedrijven wordt aangepakt. Momenteel zien we de gevolgen van de habitatrichtlijn in onze hele stikstofproblematiek. Maar al te vaak brengen Europese richtlijnen en verordeningen negatieve gevolgen met zich mee, waar op het moment van goedkeuring door Europa geen rekening mee werd gehouden. Of erger nog, omwille van losse eindjes in de richtlijn, zorgen interpretaties van rechtbanken voor een echt blokkerend beleid. Ook daarin moet Europa de koe bij de horens durven vatten.