Op de eerste rij: 6 juli 2023
Waarom ik dit jaar niet naar de Vlaamse feestdag ga!
11 juli, de Vlaamse feestdag. Ook dit jaar zullen er op verschillende plaatsen in Vlaanderen feestelijkheden plaatsvinden. Ikzelf ben als voorzitter van Boerenbond die dag uitgenodigd voor de Vlaamse feestdag op het Brusselse stadhuis. Helaas zal ik er dit jaar niet bij zijn. Diezelfde dag debatteert het Europees Parlement in Straatsburg over de natuurherstelwet. Ik vind het dan ook mijn plicht om, samen met heel wat leden van het Hoofdbestuur, ter plaatse te zijn, en samen met andere Europese landbouworganisaties de noden en bekommernissen van onze landbouwers, nog maar eens, zeer duidelijk te maken.
Europa is belangrijk en heeft een grote invloed op hoe we vandaag in Vlaanderen leven en werken. Maar zijn we ons daar wel genoeg bewust van? Spelen we voldoende proactief in op de beslissingen die Europa maakt? Zo was ik eind juni te gast op een hoorzitting in het Vlaams Parlement over de natuurherstelwet. En dat is goed, maar helaas had op dat moment al de Europese Raad plaats, waar de Vlaamse minister van Leefmilieu al het standpunt van België moest verdedigen (in dit geval geen standpunt). Onze bekommernissen in het Vlaams Parlement waren dan ook vijgen na Pasen.
Europese beleidsmakers zijn al jaren voordat een voorstel als de natuurherstelwet doorsijpelt naar de Vlaamse beleidsmaker en media bezig met het voorbereiden ervan. Het is dan, in de voorbereidende fases, dat lidstaten hun stem moeten kunnen laten horen, en stakeholders gehoord worden in het parlement. En onze Vlaamse stem heeft duidelijk onvoldoende luid geklonken in Europa.
Dat kunnen we niet opnieuw laten gebeuren rond de woensdag door de Europese Commissie voorgestelde initiatieven rond een Europese bodemwet, het actieplan geïntegreerd nutriëntenbeheer en nieuwe genetische technieken. Het zijn dossiers die voor de toekomst van de Vlaamse land- en tuinbouw te belangrijk zijn om als Vlaanderen stil rond te blijven.
Daarom is het meer dan ooit nodig om als kleine Vlaanderen in verbinding te treden met de landen die in hetzelfde schuitje zitten als wij: Nederland, Duitsland, Denemarken … Landen die ook toonbeelden zijn van innovatie en duurzaamheid en te maken krijgen met dezelfde uitdagingen als waar wij voor staan. Het is dus tijd voor meer samenwerking over landsgrenzen heen, en daarvan kan Vlaanderen het voorbeeld geven.