Op de eerste rij: 3 maart 2022

De toekomst van onze boeren is geen kinderspel

Vorige woensdag heeft de Vlaamse regering, bijna dag op dag één jaar na het stikstofarrest, haar stikstofakkoord voorgesteld. Na een jaar van wurgende onzekerheid heeft de Vlaamse regering haar openingsbod bekendgemaakt. Het akkoord zelf en de wijze waarop het werd gepresenteerd maakt pijnlijk duidelijk hoe deze Vlaamse regering naar de Vlaamse landbouw kijkt en waar haar prioriteiten liggen. Het was voor mij – en nog meer voor jullie – gruwelijk om te kijken naar een minister-president die zich namens de Vlaamse regering in het parlement fier op de borst klopt met een ‘historisch’ akkoord. Noch gruwelijker om zien was de persconferentie waarbij minister Demir het nodig vond de sector nog even extra te schofferen door fier een tekening van haar dochter te showen die de landbouw van de toekomst moest voorstellen. De hoofdredacteur van De Tijd verwoordde het sprekend: “De kleutertekening met het varkentje waarmee Demir dit stikstofakkoord uitlegt. Je zal maar boer wezen …” En met de aankondiging van een persbarbecue na de Vlaamse regering van vorige vrijdag “om het krokusakkoord en de tweede adem van Jambon I te vieren” bewijst deze regering dat ze ofwel geen zier geeft om de mensen in onze sector ofwel gewoon geen idee heeft hoe diep ze onze boeren raakt. Wat het ook weze: het resultaat is een drama, een absoluut dieptepunt en is keihard binnengekomen, bij ons, bij elk van jullie. Ondanks het voorziene flankerend beleid (het zou er nog aan mankeren) grijpt dit akkoord diep en keihard in op het levenswerk van duizenden boeren, een levenswerk waaraan vaak generaties lang werd gebouwd. Het is een ware mokerslag. Het vervroegd sluiten van rode bedrijven (GEEN grootvervuilers, maar gewoon familiale bedrijven die de pech hebben kort bij kwetsbare natuur te liggen), het versneld terugdraaien van de ontheffing van bemestingsverbod in groene gebieden in SBZ-H en VEN-gebieden … het is gewoon contractbreuk. Ook het feit dat het effect van de afbouw van de varkensstapel niet meegerekend wordt in de toekomstige taakstelling van die sector krijg je aan geen mens uitgelegd! Onze boeren zijn bereid inspanningen te doen maar moeten dan wel kunnen rekenen op een betrouwbare overheid die gemaakte afspraken nakomt. Niet dus. Het vergunningenkader biedt geen enkel perspectief. Vraag is trouwens hoelang het zal duren eer het verschil tussen industrie en landbouw juridisch aan flarden gaat. Het Turnhouts Vennengebied, een van de meest dynamische landbouwstreken in Vlaanderen, twee jaar onder een stolp. En dan …? Het is ook verre van zeker dat met de onnoemelijk zware inspanningen die men aan landbouw oplegt de doelen zullen gehaald worden. Er zijn immers geen ecologische studies voorhanden en de olifant in de kamer (de stikstofdepositie vanuit het buitenland, die meer dan de helft is van de depositie) wordt niet aangepakt. Moet landbouw ook voor deze deposities opdraaien? Hallucinant ook dat de economische gevolgen van dit akkoord niet zijn doorgerekend. Nu al staat vast dat duizenden jobs zullen verdwijnen, maar dat deert deze regering duidelijk niet … Groene waanzin heeft het gewonnen van gezond boerenverstand.

En ja, we wisten dat we zware inspanningen zouden moeten leveren en waren daar ook toe bereid maar niet zo … Dit is gewoonweg waanzin. En dat zullen we de komende dagen, weken en maanden (dus tot het moment dat de Vlaamse regering na het openbaar onderzoek dat nu zal starten een definitieve beslissing moet nemen in dit dossier) aan heel Vlaanderen ook heel duidelijk maken, op alle mogelijke manieren en bij alle beleidsniveaus. Ik nodig jullie dan ook allen uit om deel te nemen aan ons webinar op maandag 7 maart en aan een van de lokale infovergaderingen waar we jullie ook zullen informeren over de acties die we de komende tijd opzetten om deze Vlaamse regering tot rede te dwingen.

Verdere krachtenbundeling in de coöperatieve veilingwereld

Gelukkig was er vorige week toch ook nog één lichtpunt. Met de aankondiging van een intentie tot samenwerking en integratie zetten BelOrta en BFV de stap naar een krachtenbundeling van het coöperatief aanbod in de fruitsector. Geen moment te vroeg als je kijkt naar de economische en politieke context in onze afzet van fruit. Ik wens hen alle succes toe in dit traject dat de positie van onze fruittelers in de markt moet versterken.