Op de eerste rij: 22 februari 2024
Samen staan we sterk
We hebben met z’n allen heftige weken achter de rug. Weken van protest en frustratie, maar ook van hoop en overleg. Europa, de federale en Vlaamse regering hebben de stem van de landbouw luid en duidelijk gehoord en tonen nu ook dat ze de koe bij de horens willen vatten. En dat is dankzij jullie: iedereen die de voorbije weken op een waardige manier actie heeft gevoerd, heeft ervoor gezorgd dat we eindelijk terug als volwaardige gesprekspartner werden beschouwd.
Dankzij die inzet van iedere actievoerder konden wij aan tafel om de eisen van onze landbouwers scherp te stellen en konden we een sterk pakket aan maatregelen uit de brand slepen die de druk op onze sector moet verlichten. Je leest er alles over vanaf pagina 6 in deze Boer&Tuinder. Deze maatregelen zijn voor ons geen eindpunt, maar een begin. Ze openen de deur voor grondige veranderingen die landbouw in Vlaanderen weer naar waarde moeten schatten en kansen moeten geven aan de boeren van morgen. Nee, het is hiermee nog niet opgelost. We blijven met alle middelen die we hebben opkomen voor de rechten van onze boeren, zowel via overleg, juridische stappen en – als dat nodig is – acties.
Ik heb de laatste weken jullie zorgen, problemen, uitdagingen maar ook ideeën en oplossingen voor nu en de toekomst meer dan ooit gehoord. Tijdens protestacties, ledenvergaderingen, webinars, op onze stand op de Agridagen waar we de behaalde maatregelen voorzagen van de nodige tekst en uitleg. Het is duidelijk dat de nood aan oplossingen bij iedereen hoog is, maar ook dat de prioriteiten bij elke landbouwer anders liggen. Een fruitteler uit Sint-Truiden ligt niet wakker van dezelfde problemen als een varkenshoudster uit Turnhout of een vleesveehouder in de Westhoek. Er zijn gemeenschappelijke uitdagingen, absoluut. Maar telkens hoor je een heel persoonlijk verhaal, een eigen idee van problemen en oplossingen.
Onze diversiteit is een grote sterkte van de Vlaamse landbouwsector, maar met een steeds kleiner aantal boeren moeten we ons ook bewust zijn van de risico’s. Als we willen dat het beleid ons begrijpt, moeten we met één duidelijke stem spreken. Als individuele belangen de overhand nemen en wantrouwen groeit, zijn we op voorhand verloren. Ik kan dus alleen maar ongelofelijk fier zijn op de sterke basis van al onze leden waar Boerenbond op kan rekenen en de manier waarop onze bestuursleden, in het gemeenschappelijke belang van boer en tuinder, mee zoeken naar de juiste weg vooruit.
Dankjewel aan iedereen die de voorbije weken op een waardige manier actie heeft gevoerd. Dankzij jullie wordt er eindelijk terug naar de bekommernissen van de landbouw geluisterd!