Op de eerste rij: 2 december 2021

Met onze tractoren op straat

Dankjewel aan al onze leden, die een heel krachtig en duidelijk signaal hebben gegeven: het kan zo niet verder! Op straat komen, en zeker met je tractor, doe je vandaag niet zomaar. Dat betekent immers dat de nood om je boodschap breed en krachtig uit te dragen hoog is. We kregen heel wat vragen waarom we nu pas naar buiten komen en waarom we de focus enkel op het PAS-verhaal hebben gelegd. Ik besef maar al te goed dat er ook andere knelpunten en frustraties zijn, zoals de moordende administratieve druk, het systematisch beladen worden met alle zonden van Israël, de diepe crisis in de varkenshouderij … Maar velen voelen inderdaad aan dat het stikstofdossier zoals het nu gespeeld wordt een gigantische onzekerheid over onze toekomst, en niet alleen van onze veehouderij, teweegbrengt. Een sector op slot zetten met loze beloften en zonder tastbaar perspectief is zoals een eindeloze lockdown. Ik hoop nu dat de politiek begrepen heeft dat vele boeren en tuinders inderdaad dit gevoel hebben, dit gebrek aan respect. En ik wil hiervoor de zoveelste keer herhalen: laat ons in overleg zoeken naar oplossingen in plaats van simpelweg duizenden bedrijven te blokkeren en de betrokken families in een wurgende onzekerheid te storten.

PORK.be moet varkensketen komende jaren meer slagkracht geven

Deze week wordt PORK.be, de brancheorganisatie voor de Belgische varkensketen, opgericht. Een plan, dat al lang in de schuif lag, kan nu op een moment dat de varkenssector in heel zware crisis zit, gerealiseerd worden. Positief dat de verschillende ketenpartners een meerwaarde zien om de grote uitdagingen waar de sector voor staat, samen en in overleg aan te pakken. In de eerste plaats zal het alle hens aan dek zijn om de aanslepende crisis te overleven. En dat zal ook van toeleveranciers en afnemers extra inspanningen vragen, want als varkenshouder kan je onmogelijk alle risico’s alleen blijven dragen. Sinds het opduiken van Afrikaanse varkenspest (AVP) wordt de Vlaamse varkenshouderij immers keihard geconfronteerd met zijn eigen zwakheden. Te weinig meerwaarde en productdifferentiatie en te veel afhankelijkheid van wispelturige exportmarkten blijken de oorzaak. De varkenssector staat voor een omslag. Wie de ontwikkelingen in Duitsland volgt, merkt dat AVP de krimp van de varkensstapel versnelt. De aankondiging door de Duitse regering van een gefaseerd dierenwelzijnsprogramma zet verduurzaming meer dan ooit op de agenda. En dat biedt ook voor de Vlaamse varkenshouders kansen. De  brancheorganisatie moet in de eerste plaats een plan uitwerken over de te volgen strategie voor een robuustere varkenssector. Dat is wat de varkenshouders verwachten van zo’n brancheorganisatie. Er moet een toekomstplan worden uitgewerkt, waarin keuzes gemaakt worden om op de Europese markt opnieuw meer onderscheidend te worden. Want enkel op die manier kunnen we onze concurrentiële positie ten opzichte van het buitenland vrijwaren. Het zal een andere varkenshouderij zijn, waar we op inzetten. Ook voor het beleid is er een taak weggelegd: de varkenshouders die zich inschrijven in deze nieuwe sectorstrategie moeten kunnen rekenen op rechtszekerheid, waarbij er ook op het vlak van stikstof realistische en draagbare inspanningen verwacht worden. Was dat niet hetgeen waar we woensdag voor op straat gekomen zijn?

Europees GLB-kader klaar, het is nu aan Vlaanderen

Het Europees Parlement heeft vorige week het nieuwe GLB goedgekeurd. Als je het aan ons vraagt heeft het Europees Parlement het groenste GLB ooit gestemd, dat binnen zijn mogelijkheden aan de Europese Green Deal zal bijdragen en een nadrukkelijke impact op onze boeren en het terrein zal hebben. Wie dat ontkent, mist elke voeling met de realiteit op een landbouwbedrijf en miskent de veelzijdige doelstellingen van het GLB dat uiteindelijk nog steeds landbouwbeleid wil en moet zijn. Vlaanderen moet nu vaart maken met de verdere invulling van dit brede Europese kader en daarbij gericht inspelen op de eigenheid van de Vlaamse land- en tuinbouw. Wij verwachten dat de voorgestelde maatregelen niet alleen bijdragen aan de verschillende doelstellingen maar ook praktisch inpasbaar zijn in de bedrijfsvoering en correct vergoed worden. En opnieuw, daarmee willen we geenszins afbreuk doen aan de beoogde vergroening. Het is wel een oproep om de economische en praktische realiteit op het terrein onder ogen te zien. Het landbouwbeleid heeft niet tot doel om extra kosten te veroorzaken, wel om een ondersteunend, faciliterend en stimulerend beleid te voeren, zowel op economisch, sociaal als ecologisch vlak … met de actieve boer centraal!