Op de eerste rij: 16 maart 2023
De bezorgdheid blijft!
De afgelopen weken werden er maar liefst vier dossiers ‘afgeklopt’ die cruciaal zijn voor de land- en tuinbouw in Vlaanderen. De onzekerheid rond MAP, PAS, GLB en de uitkoopregeling voor varkenshouderij hield menig landbouwer maanden, zelfs jaren, in een houdgreep en zorgde voor een grote mentale druk op landbouwgezinnen. Grote beslissingen konden niet genomen worden, overnames werden uitgesteld, investeringen opgeschort. De vier grote knopen die nu doorgehakt zijn, zijn een belangrijke stap naar toekomstperspectief, maar daarmee zijn de vele zorgen van land- en tuinbouwers in Vlaanderen niet van de baan.
Het princiepsakkoord voor het nieuwe Mestactieplan dat landbouw- en milieuorganisaties onderling hebben kunnen afsluiten getuigt van doorzettingsvermogen en wederzijds respect. Het is een evenwichtig akkoord dat gebaseerd is op een pakket aan haalbare maatregelen die de waterkwaliteit echt kunnen verbeteren. Dat neemt echter niet weg dat het plan een nieuwe verstrenging inhoudt en nieuwe inspanningen van onze land- en tuinbouwers vraagt. Bovendien zal de minister dit plan nu moeten verdedigen bij Europa, en daarna zal dit effectief moeten vertaald worden in een decreet. Nog veel werk voor de boeg dus!
Het Vlaamse akkoord voor het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) en de deblokkering van de middelen die Europa daarvoor voorziet, is een noodzakelijke stap die het beleid na maar liefst vier maanden wachten gezet heeft. Het maakt de weg vrij voor meer duurzame investeringen en geeft eindelijk duidelijkheid over steunmechanismen, maar de onwettige blokkering ervan leidde er wel toe dat de al zware mentale druk die landbouwers ondervinden nog eens stevig verhoogd werd. Een politiek spel waarin boeren als inzet gebruikt werden, en waarbij wij jammer genoeg effectief naar de rechtbank moesten stappen vooraleer men besefte hoe belangrijk dit dossier voor ons is.
Bij onze leden werd er minder gelachen dan op de persconferentie!
Lode Ceyssens
En dat brengt ons naadloos bij hét dossier dat de Vlaamse regering op de rand van de afgrond bracht en Vlaamse veehouders nachtmerries bezorgde. Toen niemand het nog verwachtte toverde de Vlaamse regering vorige week een stikstofakkoord uit haar hoed en verschenen ministers breed lachend op de persconferentie. Die hoerastemming werd niet gedeeld bij onze leden, die vooral achterbleven met nog meer vragen over hun toekomst.
“Hoe tevreden zijn jullie?” is me de afgelopen weken door diverse journalisten gevraagd. “We zijn vooral bezorgd”, was steevast mijn antwoord. “Bij onze mensen blijven vooral vragen. Vragen over zaken waar we nog niks over hoorden, maar ook vragen over de zaken die we wel hoorden en die toekomstperspectief ‘kunnen’ bieden aan onze sector. Gelijke vergunningsdrempels en extern salderen kan alleen maar perspectief bieden als dit straks ook in het decreet gebeiteld staat als de parlementsleden op het knopje moeten drukken. Waar we naartoe gaan weten we dus nog altijd niet. En dat is net waar toekomstperspectief om draait.