Wie is Martijn Kesters?

Martijn Kesters baat samen met zijn ouders een akkerbouw- en melkveebedrijf uit in Bree. Zijn bedrijf met roodbonte koeien staat helemaal op punt. Het enige dat voor hem nog ontbreekt is een vrouw om een toekomst mee uit te bouwen. Daarom besloot hij deel te nemen aan het tv-programma Boer zoekt Vrouw.

Van kleins af aan wist Martijn dat hij boer wilde worden, net als zijn vader en grootvader, waar hij altijd naar opkeek. De vorige generaties hebben steeds ingezet op de het uitbouwen van een toekomstgericht bedrijf dat klaar was voor de volgende generaties. Dat is iets waar Martijn ook naar streeft, maar de huidige regelgeving maakt dat moeilijk.
Is het een uitdaging om boer te zijn?
Ik doe deze job met veel passie en ik ben altijd positief ingesteld, maar soms bederft het beleid wel eens de pret. Wij willen als landbouwers allemaal investeren in de toekomst, maar we hebben wel handvaten nodig, en die ontbreken. De sector staat stil, terwijl we allemaal vooruit willen. 
Op persoonlijk vlak is boer zijn ook een uitdaging, want het is moeilijk om een partner te vinden die dezelfde passie deelt, of mijn passie ten volle omarmt. Als ik iemand leer kennen, kruipt al snel de angst in mijn lijf dat die het boerderijleven niet zal zien zitten. Ik denk dat meerdere jonge landbouwers dat gevoel wel herkennen.
Is een gezin stichten een droom van jou?
"Ik zou heel graag mijn eigen kinderen zien rondlopen op dit bedrijf. Ik zat als kind altijd in de stallen of in de tractor. Ik ben even naar de jeugdbeweging gegaan, maar dan miste ik het werk thuis teveel. Ik deed niets liever dan mijn vader en grootvader helpen.
Mijn grootvader is enkele jaren geleden overleden en het blijft me soms pijn doen dat hij mijn gezin nooit heeft leren kennen. Hij was heel fier toen ik zei dat ik het bedrijf ging overnemen, en hij keek er heel hard uit om ook de volgende generatie te leren kennen. Dat is iets dat in mijn hoofd blijft spoken. Ik wil die opvolging graag verzekeren, maar dan moet ik eerst een leuke vrouw leren kennen.
Natuurlijk zouden mijn kinderen mogen doen wat ze willen, maar ik wil ze graag de liefde voor landbouw meegeven. Als ik de kans krijg om hier een gezin te starten, zou dat voor mij het laatste puzzelstukje zijn dat op zijn plaats valt."
 

Is het soms eenzaam om boer te zijn?
Ik vind het zeker niet eenzaam om boer te zijn. Hier komen veel mensen over de vloer en ik heb ook een grote vriendenkring. Zondagen zijn heilig voor mij. Dan ga ik graag op stap. Natuurlijk moet ik ’s avonds wel op de boerderij zijn om voor de dieren te zorgen. 
Ik denk dat veel mensen niet weten hoe ingrijpend het is om 365 dagen per jaar van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat klaar te staan voor de dieren. Vakanties kunnen wij niet nemen. Bij de start van je carrière als boer stap je eigenlijk op een trein die niet stopt met rijden voor minstens 40 jaar. 
Natuurlijk is boer zijn ook een heel mooi beroep. Zo kan ik bijvoorbeeld heel hard genieten van gewassen die groeien op het veld en kalfjes die geboren worden. Als we haspels gaan plaatsen op het veld voor de irrigatie, is dat heel zwaar werk, maar als ze op hun plaats staan kan het genieten beginnen. Terwijl die haspel rustig haar werk doet en de gewassen van water voorziet, vindt daarachter vaak een prachtige zonsondergang plaats. Dan blijf ik nog een uur op het veld zitten. Dat is één van de vele kleine dingen op het bedrijf waar ik gelukkig van word. 

Sidenote: Wij weten na dit gesprek niet of Martijn een relatie overhield aan zijn deelname aan Boer zkt Vrouw.