Tomatenkweker Piet Coysman bezorgd over glastuinbouw. Met VIDEO.
De Vlaamse regering besliste vorige week om de jaarlijkse actualisatie van de bandingfactoren – die de hoogte van de steun via warmte-krachtcertificaten (WKC) aan wkk-installaties op tuinbouwbedrijven bepalen – met een jaar uit te stellen tot 1 augustus 2024. Tomatenteler Piet Coysman, die met zijn echtgenote An Missinne sinds 1991 een familiaal bedrijf in Koolskamp uitbaat, stelt dat tuinders die WKC-steun hard nodig hebben, omdat ze deel uitmaakt van het verdienmodel waarop hun investeringen gebaseerd zijn. “In 2018 installeerde ik op ons bedrijf een wkk, toen de veiligste en meest duurzame investering qua energievoorziening. De overheid garandeerde toen tien jaar steun via die certificaten.”
Piet (58) kreeg de tuinbouwmicrobe mee van thuis, want zijn vader was witloofonderzoeker aan het POVLT-proefcentrum (nu Inagro) in Rumbeke. Hij volgde opleidingen technisch tuinbouw aan het Vrij Tuinbouwinstituut (nu VABI) in Roeselare en regentaat tuinbouw aan het PITO in Mechelen. “Om praktijkles te kunnen geven, deed ik een jaar stage op een tomatenbedrijf in Rumst”, vertelt Piet. “Daarna gaf ik vier jaar tuinbouwtechnische vakken op het VABI. Dat deed ik graag, maar de lokroep naar het ondernemerschap was te groot.”
Evolutie op energievlak
Piet zag de tomatensector sinds de jaren 90 evolueren op energievlak. Op zijn bedrijf maakte hij vier transities door: van verwarmen met extra zware stookolie (EZW) en petroleum om CO2 op te wekken, over houtstook en bijverwarmen met EZW en zuivere CO2 (sinds 2006) en houtstook en bijverwarmen met gas (sinds 2011) tot een wkk-installatie (sinds 2018). “In 2018 stapte ik naar de bank met de melding dat die wkk onze laatste maar ook veiligste en meest duurzame investering qua energievoorziening was. Het was toen de beste oplossing om onze serre te verwarmen: 60% van de opgewekte energie is warmte die vrijkomt die we gebruiken om onze tomatenserre te verwarmen, de overige 40% is elektriciteit die op het net wordt geplaatst en lokaal onder 300 gezinnen wordt verdeeld. Een deel van de opgewekte energie is laagwaardige warmte (40 °C) die we met ons uitgebreid buizennetwerk kunnen benutten als basisverwarming. Met het tweede circuit – proceswater van 90 °C – stoken we bij. Het wkk-verhaal rendeert dus 100%. Daarnaast worden de rookgassen die vrijkomen gewassen en aangewend als CO2-bemesting in de serres, waar we voorheen zuivere CO2 lieten leveren via vrachtwagens. Het is dus een heel duurzaam verhaal. Eigenlijk kan je het wkk-verhaal vergelijken met dat van een varken, waar ook alles van gebruikt wordt, tot de oren en poten toe. De overheid had indertijd tien jaar certificaten gegarandeerd. Onze wkk draait intussen vijf jaar.”
Ik ken geen duurzamer verhaal dan het WKK-verhaal.
Veerkrachtige sector
Volgens Piet heeft de sector in 30 jaar tijd diverse energiecrisissen overleefd, die tot nieuwe technieken hebben geleid. “De sector is weerbaar en gaat zo technologisch vooruit. Ook nu kent hij heel wat uitdagingen op energetisch vlak, zoals het samengaan van restwarmte uit de industrie met productie van vruchtgroenten uit warme kasteelten. We moeten alleszins beseffen dat er nergens in de wereld zo duurzaam voedsel wordt geproduceerd als in Vlaanderen …
Bedrijfsfiche
- Piet Coysman en echtgenote An Missinne
- Kinderen Ward, Fien en Griet
- Tomatenbedrijf met 1,23 ha pruimtrostomaten
- Koolskamp (West-Vlaanderen)