"Dankzij mijn vrouw ben ik landbouwer geworden." + VIDEO

Ten noordoosten van Meulebeke, midden tussen het bedrijventerrein en het gehucht Marialoop, treffen we vollegrondsgroenteteler Dirk Martens. Hij installeerde onlangs een nieuwe lijn om boontjes voor de versmarkt te kunnen leveren. Zowel zijn hoofdteelt spruitkool als de bloemkolen hadden het voorbije jaar veel last van de weersomstandigheden. Voor Dirk niets nieuws onder de zon. Twee jaar geleden kwam hij nationaal in de media toen hij met pijn in het hart een zestal hectare bloemkool kapot moest rijden door droogteschade.

Dirk is op een gemengd veeteeltbedrijf in Lotenhulle opgegroeid als oudste zoon van vier. De groenten hebben ze dus niet van bij hem thuis meegekregen, maar kwamen er onder invloed van zijn vrouw Katrien Seys toen ze in 1995 huwden en op het bedrijf van haar ouders kwamen wonen in Meulebeke. “Het heeft niet veel gescheeld of we waren bij ons thuis alle vier landbouwer geworden. Mijn twee zussen zijn ook landbouwers, maar mijn jongste broer zag het uiteindelijk niet zitten. Ik ben er zelf van overtuigd dat ik hoofdzakelijk door mijn vrouw te leren kennen als landbouwer gestart ben. Katriens ouders hebben haar de microbe doorgegeven en dat heeft me dan ook doen beslissen om de stap te zetten. Doordat we het ouderlijk bedrijf van Katrien hebben overgenomen, zijn we volledig in de groententeelt geland. Het is in onze sector heel belangrijk om die keuze bewust als koppel te kunnen maken en dat de neuzen in dezelfde richting staan.”
 

eh

Wat spreekt je het meest aan in je job als landbouwer?
“Buiten, in de natuur zijn, alles zien groeien en bloeien, dat is voor mij het mooiste aan de job. Voor al het papierwerk sta ik op zijn zachtst gezegd niet te springen, maar ik krijg er gelukkig heel goede hulp van mijn vrouw bij.”

Welke job zou je anders gedaan hebben denk je?
“Het zou denk ik niet echt compleet iets anders geworden zijn, maar sowieso wel landbouw gerelateerd gebleven zijn. Misschien nog de grootste kans op iets in de mechanisatie, maar dat zullen we dus nooit weten. Ik ben blij met mijn gemaakte keuze en krijg er voldoening van om zowel ons bedrijf als onze teelten te zien groeien en bloeien. Ik vind het belangrijk te merken dat ons gezin ook volledig achter die gemaakte keuze staat en dat we hiermee onze boterham kunnen verdienen.”
 

sdf

Het is als industrieteler de voorbije jaren helemaal niet simpel geweest om tegen de natuurelementen te proberen opboksen.

Lukt dat altijd even goed om die boterham te verdienen?
“Dat gaat natuurlijk de ene keer al wat beter dan de andere. De afgelopen jaren hebben we het niet altijd even makkelijk gehad. De industrieteelt is contractteelt en daarin wordt dus vooraf een vaste prijs vastgelegd. De afgelopen, ondertussen zeker vijf jaar, is er altijd wel iets van problemen geweest door het weer. Of het nu te nat of te droog was, het waren telkens enorme extremen. We kunnen er niet meer omheen dat de weersomstandigheden enorm aan het veranderen zijn en als industrieteler met een vaste contractprijs zijn we daar duidelijk de dupe van.”

Is dat frustrerend of kan je dat ondertussen een plaats geven?
“In het begin vond ik dat natuurlijk frustrerend, maar naarmate je ouder wordt besef je wel dat er altijd iets kan mislopen. Een landbouwbedrijf een volledig jaar laten draaien zodat alles 100% juist verloopt, is praktisch onmogelijk. Dat geldt, denk ik, zowel voor de dierlijke als de plantaardige sector. Wat dergelijke zaken extra moeilijk maakt, is om je teelt en het daaraan gekoppelde inkomen te zien kapotgaan en dan nog eens door controleurs en politie te worden stilgelegd. Dat zoiets toegestaan is in België vind ik niet kunnen en getuigt van weinig respect.”
 

sdf
Wie?

Dirk Martens heeft samen met Katrien Seys drie zonen: Matthieu, Michiel en Thibo.
Ze hebben een bedrijf waar overwegend grove groenten geteeld worden: spruitkool, bloemkool, prei en boontjes. Het grootste deel is voor de industrie, maar daarnaast is tegenwoordig ook een deel bedoeld voor de versmarkt.

Waarom lid?

Dirk is al sinds de beginjaren lid van de bedrijfsgilde in Meulebeke en vindt het samenbrengen van landbouwers heel belangrijk. “Iedere landbouwer heeft het altijd druk op zijn eigen bedrijf, waardoor het soms moeilijk is om te weten wat er zich daarbuiten afspeelt. Daarom vind ik het broodnodig om momenten te organiseren waarop uitwisseling tussen landbouwers mogelijk wordt. Boerenbond speelt daarnaast natuurlijk een grote rol achter de schermen in het vertegenwoordigen van zijn leden. De laatste jaren is duidelijk gebleken dat landbouwers een sterke organisatie nodig hebben.”

Toekomstdromen?

“Er zijn altijd wel kleine aanpassingen die je op het bedrijf zou willen doorvoeren, maar dat zal vooral afhangen van de bedrijfsopvolging hier.”