"We brengen graag wat licht in de duisternis"
Pieter Verborgt en Mieke Cools runden een melkveebedrijf in Geel. In 2009 stootten ze dat af, waarna Pieter vijf jaar buitenshuis werkte. Maar omdat hij steeds meer loonwerk uitvoerde, startte hij in 2014 met een eigen loonwerkbedrijf. Pieter en oudste zoon Seppe zijn vaste deelnemers aan de Tractor Kerst Run, een versierde tractorenrondrit in Geel die elk jaar in de tweede helft van december plaatsvindt. “Dat is voor ons een leuke uitlaatklep. Met onze verlichte tractoren brengen we dan letterlijk en figuurlijk wat licht in de duisternis.”
Tot 2009 hadden Pieter en Mieke een melkveebedrijf met zo’n 75 Holsteiners in Zammel, een dorp in het zuiden van de stad Geel. Pieter was er de derde generatie Verborgt die er boerde. Door een samenloop van omstandigheden besloten ze toen om hun koeien te verkopen. “Het was een heel slecht jaar, het quotum leverde nog een mooie prijs op, ik had wat rugproblemen …”, verklaart Pieter hun keuze. “We moesten kiezen: uitbreiden of stoppen. We kozen voor het laatste. Daarna werkte ik enkele jaren bij een loonwerker en een machinehandelaar. We bewerken nog altijd de gronden die we hadden, dus schakelden we over naar akkerbouw. Ik kreeg steeds meer vragen om loonwerk uit te voeren en in 2014 ben ik met een eigen loonwerkbedrijf gestart.” Oudste zoon Seppe studeerde Agro- en biotechnologie en is lid van Groene Kring. Hij is zelfstandige en springt zijn vader bij waar nodig. Mieke werkt buitenshuis. “We voeren vooral opdrachten voor rundveehouders uit Geel en de buurgemeenten uit, voornamelijk op hun grasland: grondbewerking, zaaien, spuiten, maaien, bemesten, schudden, harken, persen … Dat doen we met onze vier tractoren en enkele zelfrijders. We voeren het werk zo goed mogelijk uit. Als onze klanten tevreden zijn, zijn wij dat ook”, lacht Pieter.
Werk van lange adem
In de beginjaren hadden de meeste deelnemers enkel een lichtslang rond de cabine van hun tractor en een verlichte ster aan de spiegels. Maar door de jaren heen evolueerden de versierde tractoren naar ware kunstwerken, boordevol details, waar soms weken aan gewerkt wordt. “Wij beginnen er altijd te laat aan”, lacht Pieter. “Ons loonwerk moet eerst gedaan zijn. Daarna moet de tractor worden schoongemaakt en zodra hij al voor een deel versierd is, kunnen we hem niet meer voor het werk gebruiken. In opdracht van enkele bedrijven strooien we bij ijzeltoestanden zout op parkings, dus moeten we daar ook steeds een tractor voor paraat hebben.” Seppe nam met hun versierde tractor op zaterdag 11 december al deel aan de tweede Kerstrun in Beerse. “Eind november ben ik de tractor beginnen versieren”, vertelt hij. “Enkel ’s avonds en tijdens het weekend, want overdag roept de plicht. De ‘basisaankleding’ vergt maar enkele dagen, maar de tractor extra versieren is wat zoeken en knutselen. Ik probeer elk jaar een ander thema te verzinnen, maar het wordt steeds moeilijker om verrassend uit de hoek te komen.” In Geel bedraagt de rondrit zo’n 20 km, waarbij de deelnemers zo’n tweeënhalf uur onderweg zijn. Een hele organisatie dus, waarbij 35 seingevers samen meer dan 50 kruispunten bemannen. “We kunnen ook steeds rekenen op begeleiding door de politie, die de grotere kruispunten voor haar rekening neemt.” Veiligheid primeert, langs het traject maar ook op de tractoren. In het begin werd er achteraan op de tractoren vaak een kerststal met levensechte mensen aangebouwd, maar dat werd te gevaarlijk en werd dus ingeperkt. Om veiligheidsredenen werd het maximum aantal deelnemers vastgelegd op 80. “Ik rij in Geel sinds twee jaar mee in plaats van mijn vader, net als tijdens de rondritten in Beerse, Aarschot, Mol en Zoersel”, zegt Seppe.
Covid-editie
Versierde tractorenrondritten blijven een populair fenomeen. In Geel vond op zaterdag 18 december een afgeslankte Covid-editie plaats, helaas zonder de traditionele prijsuitreiking voor de mooiste tractor en hapjes en drank in de feestzaal. Op een speciale gps-pagina kon je de stoet live volgen op je smartphone. Op donderdag 23 december reden een tiental landbouwers met hun versierde tractoren langs het kinderziekenhuis in Geel om iedereen daar een hart onder de riem te steken. Zo gaven ze ook figuurlijk wat licht in de duisternis.
Constant applaus krijgen tijdens de Kerst Run, dat doet iets met je.
Pieter en Seppe Verborgt